Kryptowaluty stały się w ostatnich miesiacach popularną alternatywą dla tradycyjnych form oszczędzania. Niektóre „waluty” zyskały na wartości ponad 1000 razy. To nie mogło ujść uwadze fiskusa.

W ostatnich dniach ukazał się pierwszy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego określajacy sposób opodatkowania zysków realizowanych na kryptowalutach. Najpierw organy podatkowe, a teraz Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zyski z kryptowalut stanowią zyski kapitałowe, opodatkowane wg skali podatkowej. Oznacza to, że zysk może być opodatkowany nawet stawką 32%.
Sąd potwierdził również, że jesli podatnik nie jest wstanie określić, kiedy nabył konkretną walutę, powinien stosować metodę FIFO – „pierwsze weszło, pierwsze wyszło”. Przy rosnącej wartości kryptowalut oznacza to zyski.

Jeśli potrzebujesz pomocy w rozliczeniu podatku od kryptowalut – zapraszamy do naszego biura.

Od 1 stycznia 2018 roku obowiązują nowe przepisy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz osób prawnych znacznie ograniczające prawo do rozliczania kosztów podatkowych z tytułu odpisów amortyzacyjnych od znaków i praw majątkowych oraz opłat za użytkowanie tego typu praw.

W poprzednich latach jedną z form optymalizacji podatkowej było przeniesienie prawa do znaku lub innych praw majątkowych do zewnętrznego podmiotu, a następnie podmiot ten udzielał odpłatnych licencji. Dzięki temu podatnik, który wytworzył prawa majątkowe we własnym zakresie i nie mógł ich amortyzować dla celów podatkowych (odpisy amortyzacyjne od takich praw nie mogły być zaliczane do kosztów podatkowych), pomniejszał podstawę opodatkowania o opłaty licencyjne.

Ministerstwo Finansów postanowiło wyeliminować optymalizacje podatkowe na prawach majątkowych i wprowadziło do ustaw podatkowych zapisy stanowiące, iż do kosztów podatkowych nie zalicza się opłat ponoszonych z tytułu użytkowania praw majątkowych, nabytych lub wytworzonych przez podatnika lub spółkę osobową, a następnie zbytych – w części przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich zbycia.

Jednocześnie u podmiotu, który otrzymał prawa majątkowe w darowiźnie lub w spadku, a na podstawie ustawy o spadkach i darowiznach przysporzenie to było zwolnione z opodatkowania (czynność dokonana pomiędzy członkami najbliższej rodziny), wyłączono prawo do zaliczania odpisów amortyzacyjnych tych praw w koszty podatkowe. Przepis dotyczy wszystkich odpisów dokonywanych od 1 stycznia 2018 roku, nie ma tu znaczenia, kiedy prawo zostało nabyte, nie ma również żadnych limitów kwotowych.

Powyższe oznacza, że podmiot który otrzymał prawa w spadku lub darowiźnie będzie osiągał przychody do opodatkowania z tytułu udzielanych odpłatnych licencji za korzystanie z tych praw przez podmioty trzecie, ale nie rozpozna kosztu podatkowego z tytułu amortyzacji. Zaś podmiot korzystający odpłatnie z praw, które wcześniej zbył w jakiejkolwiek formie, nie zaliczy ponoszonych wydatków do kosztów podatkowych. Tym samym obie strony transakcji zapłacą podatek od tej samej kwoty.

Ministerstwo zapobiegło jednocześnie skutkom transakcji polegającej na odkupieniu wcześniej posiadanych znaków. Jeśli podatnik „odkupi” prawa do znaków, które wcześniej posiadał i zbył, koszty podatkowe z tytułu amortyzacji „odkupionych” znaków nie mogą przewyższać kwoty przychodu uzyskanego wcześniej ze zbycie tych praw. Tajemnicą poliszynela jest fakt, że wcześniejsze zbycie nastąpiło nieodpłatnie. W związku z tym koszt podatkowy z tytułu amortyzacji również nie wystąpi.

Zdążyliśmy się już przyzwyczaić, że do umów o dzieło, w których autor lub twórca przenosi na zlecającego prawa majątkowe, stosuje się 50% koszty uzyskania przychodu. Podstawą opodatkowania, od której liczyło się zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych jest wartość przychodu pomniejszona o 50% koszty (składki społeczne i zdrowotne ZUS nie występują). W trakcie roku podatkowego koszty uzyskania przychodu nie mogły przekroczyć 1/2 progu podatkowego, czyli kwoty 42.764 zł. Wynikało to wprost z treści art 22 ust 9 pkt 3 oraz ust 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast od 1 stycznia 2018 roku powyższa regulacja ulega znacznej modyfikacji. Z jednej strony ustawodawca podwyższa maksymalną kwotę kosztów 50% z 42.764 na 85. 528 zł – co należy ocenić jako zmianę pozytywną, ale jednocześnie ogranicza krąg artystów i twórców, do których takie koszty będą miały zastosowanie – został dodany art 22 ust 9b do ustawy.
50% koszty uzyskania przychodu będzie stosowało się bowiem wyłącznie do przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności:
1) twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, urbanistyki, literatury pięknej, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, programów komputerowych, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
2) badawczo-rozwojowej oraz naukowo-dydaktycznej;
3) artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej i estradowej, reżyserii teatralnej i estradowej, sztuki tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki, instrumentalistyki, kostiumografii, scenografii;
4) w dziedzinie produkcji audiowizualnej reżyserów, scenarzystów, operatorów obrazu i dźwięku, montażystów, kaskaderów;
5) publicystycznej.

Powyższa nowela przepisów oznacza, że informatyk, który otrzymuje wynagrodzenie z tytułu pisania kodów nowych programów komputerowych będzie mógł stosować 50% koszty uzyskania przychodu, natomiast osoba opracowująca nową koncepcję gry komputerowej, nową aplikację – już nie – pozostają jej koszty uzyskania przychodu w wysokości 20%.

Należy zwrócić uwagę, że zbiór rodzajów działalności wymieniony w nowym art 22 ust 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty. Ustawodawca określając go, nie posłużył się słowem „w szczególności”, co oznacza, że np.: praca twórcza pisarza prozy, prezentera radiowego nie została objęta kosztami 50%.

Od stycznia 2018 roku ulga na nowe technologie będzie jeszcze bardziej korzystniejsza.

O zasadach rozliczania ulgi pisałam już tu: http://meritor.pl/ulga-nowe-technologie.

Od stycznia do wydatków kwalifikowanych będzie można zaliczać również wydatki na pracę współpracowników na podstawie umowy zlecenia i umowy o dzieło. Oznacza to, że większość podmiotów pracujących nad nowymi programami komputerowymi, grami, aplikacjami będą mogli korzystać z ulgi.

Podwyższono również limit kosztów, o które można obniżyć podstawę opodatkowania – będzie to 100% poniesionego wydatku (a nie 30% lub 50% jak dotychczas).

Przypominam, że zaleta ulgi na nowe technologie polega na możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania nawet o 200% poniesionego wydatku a dla podatników mających status centrum badawczo-rozwojowego nawet 250%!

Dodatkowo jest bardzo duża szansa na zmianę sposobu interpretowania przepisu w zakresie zaliczania do wydatków kwalifikowanych kosztów ekspertyz, opinii, usług doradczych, nabytych na potrzeby działalności badawczo- rozwojowej. Obecnie organy podatkowe twierdzą, że muszą to być usługi wykonane przez instytucje naukowe. Ale z takim stanowiskiem nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. W wyroku z 7 listopada 2017 roku, sygn.: I SA/Po 728/17 sąd uznał, że organy podatkowe niewłaściwie interpretują ten przepis, zawężając go wyłącznie do instytucji naukowych.

—————————————————————————————————————-
W celu uzyskania bliższych informacji odnośnie wyżej poruszonego zagadnienia lub naszej oferty prosimy o kontakt na adres: biuro@meritor.pl lub kom. +48 602 193 716 lub poprzez formularz kontaktowy na naszej stornie internetowej.

Coraz powszechniejszym sposobem na życie i pozyskiwanie dodatkowych środków pieniężnych jest najem mieszkań i lokali użytkowych.

Jak każdy uzyskiwany dochód podlega opodatkowaniu. Można wybrać 2 alternatywne metody opodatkowania:
 a) na zasadach ogólnych – opodatkowane stawką 18% lub 32%, lub
 b) podatkiem zryczałtowanym – stawka 8% i 12,5%

Pierwsza z metod polega na ustaleniu uzyskiwanych dochodów z najmu i opodatkowaniu ich na zasadach ogólnych, w źródle przychodów „najem”. Jako przychód wykazuje się należne kwoty za najem. Natomiast kosztami uzyskania przychodu są wszystkie wydatki ponoszone na utrzymanie mieszkania (czynsz płacony do spółdzielni lub wspólnoty, fundusz remontowy), wydatki na wyposażenie mieszkania, remonty. Samo mieszkanie można amortyzować, a odpisy amortyzacyjne pomniejszą podstawę opodatkowania. Jeśli lokal został nabyty na kredyt, odsetki płacone do banku również pomniejszają podstawę opodatkowania.
Stosując tę metodę podatnik powinien prowadzić ewidencję uzyskiwanych przychodów i kosztów. Może to być ewidencja w pliku Excel – ustawodawca nie sprecyzował jej formy. Ponoszone wydatki powinny być dokumentowane fakturami, dokumentami ustalającymi wysokość czynszu ze spółdzielni lub wspólnoty, dowodami wpłat.

Druga metoda opodatkowania jest formą uproszczoną. O jej wyborze należy powiadomić urząd skarbowy przed upływem terminu do wpłaty pierwszej zaliczki na podatek lub do 20 stycznia nowego roku (jeśli zmiana opodatkowania ma nastąpić od nowego roku a podatnik uzyskiwał już dochody z najmu).
Podatek liczy się od uzyskiwanych przychodów (faktycznie otrzymanych) i od stycznia 2018 roku wynosi 8,5% do wysokości przychodów nieprzekraczających 100.000 zł oraz 12,5% dla przychodów powyżej tej kwoty.
W metodzie uproszczonej nie wykazuje się kosztów uzyskania przychodu.

Należy pamiętać, że niezależnie którą metodę wybierzemy, istnieje obowiązek wpłaty zaliczek na podatek w trakcie roku – do 20 dnia kolejnego miesiąca.

—————————————————————————————————————-
W celu uzyskania bliższych informacji odnośnie wyżej poruszonego zagadnienia lub naszej oferty prosimy o kontakt na adres: biuro@meritor.pl lub kom. +48 602 193 716 lub poprzez formularz kontaktowy na naszej stornie internetowej.

Ministerstwo Finansów opublikowało przewodnik na temat kwestii związanych ze stosowaniem certyfikatu rezydencji dla potrzeb podatkowych.

Resort przypomina, że certyfikat rezydencji podatkowej jest zaświadczeniem o miejscu siedziby dla celów podatkowych wydawanym przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Przedłożenie certyfikatu rezydencji jest jednym z warunków umożliwiających polskim podmiotom (płatnikom) niepobieranie podatku od wypłat na rzecz podmiotów nie posiadających siedziby lub zarządu na terenie RP lub jego pobieranie według stawki preferencyjnej, na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosowanie certyfikatu rezydencji

Dotyczy to wypłat z następujących tytułów:

• dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium RP,

• odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

• opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

• należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

• opłat uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej.

Data ważności certyfikatu

Certyfikat powinien być opatrzony datą wydania oraz wskazywać datę, na jaką występuje potwierdzenie rezydencji podatkowej.

Jeżeli miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych 12 miesięcy od dnia jego wydania, za wyjątkiem sytuacji, gdy w okresie 12 miesięcy od dnia wydania certyfikatu, miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie i podatnik:
• powiadomił o tym fakcie płatnika, jak i
• nie powiadomił o tym fakcie płatnika, ale fakt ten wynika z dokumentów posiadanych przez płatnika, w szczególności faktury lub umowy.

Co ważne, udokumentowanie rezydencji podatkowej może nastąpić zarówno przed, jak i po dokonaniu płatności. Jednakże w razie uzyskania certyfikatu po dokonaniu płatności, taki certyfikat powinien potwierdzać rezydencję podatkową za okres, w którym została dokonana płatność. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymaga od płatnika posiadania certyfikatu rezydencji potwierdzającego siedzibę podatnika w momencie dokonywania wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop.

Resort finansów podkreśla jednak, że płatnik – mając jednak na względzie ryzyko odpowiedzialności na podstawie art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej – może zastosować zwolnienie od podatku bądź stawkę podatku wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w oparciu o informacje uzyskane od podatnika bądź na podstawie uzyskanego wcześniej certyfikatu rezydencji i potwierdzenia przez podatnika, że dane w nim zawarte nie uległy zmianie. Nie zwalnia to jednak płatnika z obowiązku późniejszego uzyskania certyfikatu rezydencji dotyczącego okresu, w którym dokonana została ta wypłata.

Zakres odpowiedzialności płatnika

Płatnik musi umieć udowodnić (przedstawiając certyfikat rezydencji), że miał prawo zastosować regulacje wynikające z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z ustawy podatkowej, które pozwalały mu na niepobranie podatku lub jego pobranie wg stawki preferencyjnej. W przeciwnym razie będzie odpowiadał za niewywiązanie się z obowiązków jakie na płatnika nakłada ustawa – Ordynacja podatkowa.

Z informacji Ministerstwa Finansów wynika dodatkowo, że płatnik nie ponosi odpowiedzialności za niepobrany podatek lub pobrany w wysokości niższej od należnej, w sytuacji gdy podatnik przed upływem 12 miesięcy zmienił siedzibę i nie powiadomił o tym fakcie płatnika, a jednocześnie z żadnych dokumentów znajdujących się w posiadaniu płatnika (w szczególności faktur i umów) nie wynika, że podatnik zmienił siedzibę. W tej sytuacji odpowiedzialność za nieprawidłowo potrącony podatek lub za niepobranie podatku ponosi podatnik.

Kupujesz jakieś urządzenie, maszynę, komputer. Otrzymujesz fakturę i wydajesz pieniądze. Masz przekonanie, że poniesiony wydatek będzie stanowił koszt podatkowy.
Niestety tak nie jest zawsze.

Jeśli będziesz jakieś urządzenie, maszynę, komputer używał w firmie dłużej niż 12 miesięcy a jego wartość początkowa jest wyższa niż 3.500 zł. Maszyna taka, musi zostać ujęta w Rejestrze Środków Trwałych i zgodnie z przepisami, tylko określony procent wartości początkowej będzie stanowił koszt podatkowy. Aż do momentu gdy zaliczysz w koszty 100% wartości kupionej maszyny.

Amortyzacja to po prostu ustalone przez ustawodawcę (czyli naszego fiskusa) odzwierciedlenie zużycia składników majątku Twojej firmy.

Fiskus ustalił pewne sztywne zasady amortyzacji, które nie wszystkim się podobają, ale wprowadził również pewne udogodnienia.
Jednym z nich jest:

I. Amortyzacja jednorazowa – co to takiego?

Umożliwia ona jednorazowe zaliczenie w koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie środków trwałych do wartości 50 000 euro (w 2017 jest to kwota 215 000 zł).

II. Dla kogo?

Mogą korzystać dwie grupy podatników:
• podatnicy, którzy rozpoczęli działalność,
oraz
• mali podatnicy, czyli firmy, w których przychód ze sprzedaży wraz z kwotą należnego VAT nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym 1 200 000 euro (w 2017 jest to kwota 5 157 000 zł).

Limit 50 000 euro jest limitem rocznym. Jeżeli więc w kolejnych latach Twoja firma spełni definicję małego podatnika, w kolejnym latach będziesz mógł dokonywać jednorazowych odpisów do łącznej wysokości 50 000 euro.

Limit 50.000 euro nie uwzględnia odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych o wartości początkowej nieprzekraczającej 3 500 zł.

Niestety Amortyzacja Jednorazowa nie jest dla wszystkich.

1. W przypadku podatników PIT. Nie możesz z niej skorzystać, jeśli w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia:
• prowadziłeś działalność gospodarczą samodzielnie,
• prowadziłeś działalność gospodarczą jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej,
lub
• Twój małżonek prowadził wyżej wskazaną działalność, gdy jednocześnie między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

2. W przypadku podatnika CIT podatnikiem rozpoczynającym działalność nieuprawnionym do jednorazowej amortyzacji jest podatnik, który został utworzony:
• w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników albo
• w wyniku przekształcenia spółki niebędącej osobą prawną, albo
• przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro.

III. Co możesz amortyzować metodą Jednorazową?
Amortyzacji Jednorazowej mogą podlegać tylko środki trwałe zaliczane do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych UWAGA z……wyłączeniem SAMOCHODÓW OSOBOWYCH!

Amortyzacja Jednorazowa jest więc możliwa do zastosowania wobec następujących grup środków trwałych:
Grupa 3 – Kotły i maszyny energetyczne,
Grupa 4 – Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania,
Grupa 5 – Specjalistyczne maszyny, urządzenia i aparaty,
Grupa 6 – Urządzenia techniczne,
Grupa 7 – Środki transportu (z wyłączeniem samochodów osobowych),
Grupa 8 – Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie.

Jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych możesz dokonywać w roku podatkowym, w którym zostały one wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Jednorazowego odpisu można dokonać w miesiącu, w którym zakupiony środek trwały (maszyna, urządzenie, komputer) został wprowadzone do Ewidencji Środków Trwałych.

—————————————————————————————————————-
W celu uzyskania bliższych informacji odnośnie wyżej poruszonego zagadnienia lub naszej oferty prosimy o kontakt na adres: biuro@meritor.pl lub kom. +48 602 193 716 lub poprzez formularz kontaktowy na naszej stornie internetowej.

Ulga na nowe technologie przysługuje wszystkim podatnikom, którzy ponoszą wydatki w związku z prowadzonymi pracami rozwojowymi lub badaniami naukowymi.

Prace rozwojowe polegają na poszukiwaniu nowych technologii, nowych pomysłów lub idei, które po wdrożeniu w życie mogą potencjalnie przyczynić się do zwiększenia produkcji, ulepszenia procesów, polepszenia wydajności, itp. Zgodnie z ustawą o zasadach finansowania nauki za prace rozwojowe uznaje się „nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług.”

W ramach prac rozwojowych mogą powstawać projekty, plany, prototypy, projekty pilotażowe, może być prowadzona działalność związana z produkcją eksperymentalną oraz testowaniem produktów, procesów i usług.

Za badania naukowe uznaje się przede wszystkim badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Korzystanie z ulgi na nowe technologie polega na pomniejszeniu podstawy opodatkowania o 50% wartości poniesionych tzw. wydatków kwalifikowanych w związku z prowadzonymi pracami rozwojowymi lub badaniami naukowymi (powyższy % dotyczy mikro, małych i średnich przedsiębiorców).

Koszty kwalifikowane to:

– wydatki na wynagrodzenia i składki ZUS opłacane przez pracodawcę, wypłacane pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę przy prowadzonych pracach rozwojowych lub badaniach naukowych. Uwaga – wynagrodzenia z tytułu umów zlecenie i o dzieło nie są wydatkami kwalifikowanymi!;

– wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową, np. wydatki na materiały, narzędzie i środki trwałe niezbędne do zbudowania prototypu;

– ekspertyzy, opinie, usługi doradcze, nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych przez jednostkę naukową na potrzeby prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej;

– odpłatne korzystanie z aparatury naukowo- badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej (o ile nie jest to płatność na rzecz podmiotu powiązanego);

– odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;

– koszty ponoszone w związku z rejestracją patentów, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego oraz opłaty ponoszone za zachowanie praw ochrony.

Wyżej wskazane koszty kwalifikowane są zaliczane do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia (pomniejszają podstawę opodatkowania) oraz po raz drugi pomniejszają podstawę opodatkowania jako skorzystanie z ulgi na nowe technologie. Dzięki temu dany koszt obniża podstawę opodatkowania w wysokości 150% poniesionego wydatku.

Ulgę na nowe technologie rozlicza się w rozliczeniu rocznym, ale już w trakcie roku podatkowego trzeba pamiętać, że koszty kwalifikowane muszą być ujmowane na wyodrębnionych kontach lub subkontach w księgach podatnika.

Jeśli wartość poniesionych kosztów kwalifikowanych w danym roku przewyższa wartość podstawy opodatkowania, część nieodliczona nie przepada – można ją odliczyć jeszcze w kolejnych 6 latach. Natomiast nowopowstające przedsiębiorstwa (start-up), które nie wykazują dochodów albo wykazują dochody za małe do pełnego skorzystania z ulgi na nowe technologie, mogą wystąpić do naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o zwrotu kosztów kwalifikowanych, w części która nie została w danym roku odliczona ze względu na brak dochodu do opodatkowania lub zbyt niski dochód. Decyzja o wyborze tego rozwiązania należy do podatników.

Jeśli jesteś zainteresowany możliwością zastosowania ulgi na nowe technologie, chcesz przedyskutować, które ponoszone przez Ciebie wydatki mogą być wydatkami kwalifikowanymi – zapraszam do kontaktu.

Autor: Aneta Dobczyńska

—————————————————————————————————————-
W celu uzyskania bliższych informacji odnośnie wyżej poruszonego zagadnienia lub naszej oferty prosimy o kontakt na adres: biuro@meritor.pl lub kom. +48 602 193 716 lub poprzez formularz kontaktowy na naszej stornie internetowej.

“Zacznij tam gdzie jesteś, użyj tego co masz, zrób co możesz.”
Arthur Ashe

Rozpoczynanie własnej działalności gospodarczej jest dla wielu osób jednym z najbardziej ekscytujących etapów w ich życiu. To moment w którym chęć spełnienia własnych marzeń i pomysłów miesza się z niepokojem. W tym natłoku emocji bardzo trudno o zdystansowaną i chłodną ocenę możliwosci i zagrożeń, jakie stają przed nowo powstałą firmą. Łatwo można przeoczyć fakty o fundamentalnym znaczeniu i podjąć zbyt pochopną decyzję, która zniweczy nasze plany. Dlatego niekiedy ten etap funkcjonowania firmy nazywany jest „Doliną Śmierci”. Tak, brzmi to złowrogo, ale faktem jest, że zaledwie kilkanaście procent firm potrafi przetrwać proces krystalizacji i okrzepnąć by zacząć przynosić swoim założycielom satysfakcję i zyski.

Na tym etapie rozwoju firmy, ważne jest wsparcie w podejmowaniu decyzji a możliwość przedyskutowania swoich pomysłów z doświadczoną osobą, swoich pomysłów i przedstawienie swojej wizji może okazać się bezcenne. Wiele początkujących biznesów prowadzonych jest przez osoby utalentowane i błyskotliwe w tym co robią, ale czasami brak jest im umiejętności i doświadczenia w zarządzaniu i budowaniu dochodowej firmy. A trzeba przy tym pamiętać, że jest wiele zagadnień związanych z budowaniem organizacji, finansami, logistyką czy wreszcie i przede wszystkim ze sprzedażą, jak choćby pozyskaniem klienta czy metodologią ustalania cen sprzedaży, z którymi trzeba się zmierzyć.

Dlatego, tym wszystkim którzy noszą się z zamiarem zbudowania własnej firmy oferujemy pomoc przy podejmowaniu decyzji.

Oto proponowane etapy działania:

I. Biznes plan

Na etapie rozważania decyzji o rozpoczęciu biznesu, warto opracować biznes plan na własne potrzeby. Dobrze opracowany biznes plan jest niezwykle istotny a wiedza i doświadczenie jakie Państwo uzyskają podczas jego opracowywania zapewni Państwu solidne podstawy do dalszego rozwoju. Pamiętaj, często to pytanie nas oświeca, nie odpowiedź.

Po analizie projektu i podjęciu decyzji o jego realizacji można przejść do kolejnego etapu.

II. Wybór formy prawnej prowadzenia działalności

W przypadku zakładania popularnych Spółek z o.o./ lub Spółki jawnej należy mieć na uwadze, iż jest to proces wymagający dopełnienia szeregu formalności i znajomości przepisów prawnych, ale także koordynacji działań pozwalających na rozpoczęcie działalności w optymalnym terminie.

Nasi konsultanci i współpracujący prawnicy, będą służyć Państwu radą i wyjaśnieniami na każdym etapie zakładania spółki, a ponadto zwrócą Państwa uwagę na aspekty organizacyjne i prawne, które warto rozstrzygnąć już na etapie sporządzania umowy spółki, co przełoży się na oszczędność Państwa czasu i pieniędzy w przyszłości.

III. Księgowość i kadry

W zależności od przyjętego wariantu formy rozliczeń podatkowych, nasi Klienci otrzymują dostosowany do ich potrzeb pełen zakres usług księgowych i kadrowych. Cena usług księgowych ustalana jest indywidualnie i zależy od nakładu naszej pracy i możliwości finansowych Klienta.

IV. Finansowanie

Rozpoczynając własny biznes, zwykle nasi Klienci finansują go z własnych oszczędności lub pożyczek od rodziny czy przyjaciół. W momencie gdy widzimy, że potencjał przedsięwzięcia jest wysoki, możemy zarekomendować pozyskanie zewnętrznego inwestora lub kapitału w formie leasingu, kredytu, funduszy z UE.

V. Doradztwo biznesowe

Hołdując zasadzie, iż żaden z nas nie jest tak mądry jak wszyscy razem, polecamy korzystanie z naszych usług doradztwa biznesowego.

W celu uzyskania bliższych informacji odnośnie naszej oferty prosimy o kontakt na adres: biuro@meritor.pl lub kom. +48 602 193 716 lub poprzez poniższy formularz kontaktowy.

Szanowni Państwo,

W ostatnich dniach nasz Klient firma KMK STUDIO Sp. z. o.o., firma działająca w branży wyposażenia wnętrz, rozpoczęła sprzedaż swojego unikatowego na polskim rynku produktu.

Nasz zespół miał przyjemność przeprowadzić proces rejestracji Spółki, doradzał w kwestiach organizacji logistyki oraz prowadzi księgowość dla firmy KMK STUDIO Sp. z. o.o

Spółce KMK STUDIO oraz jej Założycielom życzymy wielu sukcesów.

Serdecznie zapraszamy na stronę KMK STUDIO www.madeforbed.com oraz fun page na www.facebook.com/madeforbed

Z poważaniem,
Zespół Meritor