Opłata recyklingowa od torebek foliowych a VAT

Od 1 stycznia 2018 roku wchodzi w życie nowa opłata recyklingowa od lekkich foliowych torebek. Każda torebka będzie odpłatna, a przedsiębiorca będzie zobowiązany odprowadzić na rachunek Ministerstwa Środowiska 20 groszy od każdej wydanej sztuki.

Opłaty będą wpłacane na konto Ministerstwa Środowiska w łącznej kwocie, za cały rok z dołu, do 15 marca kolejnego roku. Czyli pierwszą wpłatę przedsiębiorcy dokonają dopiero do 15 marca 2019 roku.

Ale sprawa nie kończy się w Ministerstwie Środowiska.

Ministerstwo Finansów poinformowało bowiem, że opłata recyklingowa, która jest elementem należności za dostawę lekkiej torby, powinna być wliczana do podstawy opodatkowania podatkiem VAT, ze stawką 23%. To oznacza, że od opłaty recyklingowej przedsiębiorca będzie musiał odprowadzić dodatkowo VAT. Sprawa podatku VAT jest istotna, bo przy takiej interpretacji, zamiast 20 groszy za torbę, będzie trzeba zapłacić ok. 25 gr.

Kolejna kwestia to wykazywanie otrzymanej kwoty na kasie fiskalnej. Tu Ministerstwo Finansów stanęło na stanowisku, że obowiązek ewidencji otrzymanej wpłaty od osób fizycznych oczywiście istnieje, ale nie ma obowiązku wykazywania opłaty recyklingowej za wydaną torebkę w odrębnej pozycji na paragonie. Wystarczy, że sprzedawca wprowadzi na kasę liczbę wydanych torebek i ich cenę jednostkową – należną od klienta.

Umowy o dzieło z przeniesieniem praw autorskich a 50% koszty uzyskania przychodu

Zdążyliśmy się już przyzwyczaić, że do umów o dzieło, w których autor lub twórca przenosi na zlecającego prawa majątkowe, stosuje się 50% koszty uzyskania przychodu. Podstawą opodatkowania, od której liczyło się zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych jest wartość przychodu pomniejszona o 50% koszty (składki społeczne i zdrowotne ZUS nie występują). W trakcie roku podatkowego koszty uzyskania przychodu nie mogły przekroczyć 1/2 progu podatkowego, czyli kwoty 42.764 zł. Wynikało to wprost z treści art 22 ust 9 pkt 3 oraz ust 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast od 1 stycznia 2018 roku powyższa regulacja ulega znacznej modyfikacji. Z jednej strony ustawodawca podwyższa maksymalną kwotę kosztów 50% z 42.764 na 85. 528 zł – co należy ocenić jako zmianę pozytywną, ale jednocześnie ogranicza krąg artystów i twórców, do których takie koszty będą miały zastosowanie – został dodany art 22 ust 9b do ustawy.
50% koszty uzyskania przychodu będzie stosowało się bowiem wyłącznie do przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności:
1) twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, urbanistyki, literatury pięknej, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, programów komputerowych, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
2) badawczo-rozwojowej oraz naukowo-dydaktycznej;
3) artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej i estradowej, reżyserii teatralnej i estradowej, sztuki tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki, instrumentalistyki, kostiumografii, scenografii;
4) w dziedzinie produkcji audiowizualnej reżyserów, scenarzystów, operatorów obrazu i dźwięku, montażystów, kaskaderów;
5) publicystycznej.

Powyższa nowela przepisów oznacza, że informatyk, który otrzymuje wynagrodzenie z tytułu pisania kodów nowych programów komputerowych będzie mógł stosować 50% koszty uzyskania przychodu, natomiast osoba opracowująca nową koncepcję gry komputerowej, nową aplikację – już nie – pozostają jej koszty uzyskania przychodu w wysokości 20%.

Należy zwrócić uwagę, że zbiór rodzajów działalności wymieniony w nowym art 22 ust 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty. Ustawodawca określając go, nie posłużył się słowem „w szczególności”, co oznacza, że np.: praca twórcza pisarza prozy, prezentera radiowego nie została objęta kosztami 50%.

Podatek od posiadania nieruchomości komercyjnych

Od stycznia 2018 roku ustawodawca wprowadza nowy podatek od posiadania nieruchomości.

Podatek będzie dotyczył budynków o wartości początkowej przekraczającej 10.000.000zł, w postaci: – budynku handlowo-usługowego sklasyfikowanego w KŚT jako centrum handlowe, dom towarowy, samodzielny sklep i butik lub pozostały budynek handlowo-usługowy, – budynku biurowego sklasyfikowanego w KŚT jako budynek biurowy, z wyjątkiem: budynków, od których zaprzestano dokonywania odpisów amortyzacyjnych na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której były używane, oraz budynków biurowych wykorzystywanych wyłącznie lub w głównym stopniu na własne potrzeby podatnika.

Podstawa opodatkowania to przychód odpowiadający wartości początkowej ŚT ustalanej na pierwszy dzień każdego miesiąca, wynikającej z prowadzonej ewidencji, pomniejszonej o kwotę 10.000.000zł.

Wysokość podatku: 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Sposób i termin płatności: obowiązek samodzielnego obliczania i wpłacania podatku za każdy miesiąc w terminie do 20 dnia miesiąca następnego;

Kwota wpłaconego podatku podlega odliczeniu od zaliczki na podatek uiszczanej na zasadach ogólnych (od uzyskanych dochodów w CIT); w przypadku zaliczek kwartalnych odliczeniu podlega podatek obliczony za miesiące przypadające nadany kwartał; podatnicy mogą nie wpłacać podatku od posiadanych budynków, jeżeli jest on niższy od zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za dany miesiąc; kwota uiszczonego i nieodliczonego w trakcie roku podatkowego podatku od posiadanych budynków podlega odliczeniu w zeznaniu rocznym od podatku obliczonego na zasadach ogólnych za rok podatkowy.

Powyższa regulacja została tak skonstruowana, że podstawa opodatkowania co miesiąc będzie się zmieniać i będzie coraz niższa. Oznacza to dodatkowy nakład pracy dla osób zajmujących się kalkulacją podatków.

Podatek będzie podlegał wpłacie na konto urzędu skarbowego również wówczas, gdy podatnik będzie osiągał straty z prowadzonej działalności gospodarczej.

SPLIT PAYMENT

W minionym tygodniu Senat przyjął ustawę o podzielonej płatności. W obecnym kształcie ustawa ma wejść w życie z dniem 1 lipca 2018 roku. Rozwiązanie zwane split payment (podzielona płatność) zostanie zawarte w przepisach art. 108a-108e ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy, mechanizm podzielonej płatności powinien się przyczynić do ograniczenia tzw. luki w VAT, a więc szacowanej przez służby fiskalne różnicy między kwotą faktycznych wpływów z VAT a kwota oczekiwaną.

Istota mechanizmu podzielonej płatności

Mechanizm podzielonej płatności polega na tym, że płatność przez nabywcę na rzecz sprzedawcy za nabytą usługę bądź towar będzie odbywała się nie jak dotąd w jednej kwocie brutto, ale w dwóch kwotach, oddzielnie na dwa rachunki sprzedawcy, tj.:
• kwota należności netto – na dowolny rachunek wskazany przez sprzedawcę,
• kwota podatku – na dedykowany rachunek przeznaczony dla potrzeb rozliczenia podatku („rachunek VAT”); dostęp do środków zgromadzonych na tym rachunku będzie ograniczony.

To nabywca towaru lub usługi będzie decydował, czy chce dokonać płatności w ramach podzielonej płatności, czy jedną kwotą na dotychczasowych zasadach.

Swoboda dysponowania środkami zgromadzonymi na rachunku VAT będzie ograniczona. Z założenia podatnik posiadający tam określone środki będzie wykorzystywał je do zapłaty swojego zobowiązania podatkowego z tytułu VAT.

Z wyodrębnionego rachunku będzie można również opłacać VAT należny naszym kontrahentom za nabywane towary i usługi (będzie to wymagało dokonania płatności w systemie podzielonej płatności).

W przypadkach zaś gdy jego zobowiązanie podatkowe będzie niższe od kwot zgromadzonych na rachunku VAT, podatnik będzie mógł wystąpić do naczelnika urzędu skarbowego o dokonanie zwrotu całości bądź części tej kwoty na zwykły rachunek w banku bądź w SKOK. Organ podatkowy będzie miał aż 60 dni na wydanie postanowienia o wyrażeniu zgody na taki zwrot. Zwrot, a dokładnie przeksięgowanie pomiędzy rachunkami, dokona bank na podstawie dyspozycji otrzymanej z urzędu skarbowego. Naczelnik Urzędu Skarbowego będzie mógł odmówić zwrotu VAT z dedykowanego rachunku, w formie decyzji, jeśli stwierdzi zaległości podatkowe w VAT.

Nabywca nie będzie jednak zobowiązany do zlecenia dwóch odrębnych przelewów. Ustawa przewiduje, że zapłata należności odbywać się będzie poprzez jeden dedykowany komunikat przelewu, w treści którego nabywca wskaże m.in. kwotę netto należności oraz kwotę VAT wynikającą z faktury. Skutkiem zlecenia takiego jednego przelewu będzie uznanie dwóch rachunków sprzedawcy, tj. dedykowanego rachunku VAT (gdzie trafi część należności odpowiadająca podatkowi określonemu w przelewie) oraz dowolnego innego rachunku sprzedawcy (gdzie trafi kwota netto). To bank, w którym sprzedawca posiada rachunek bankowy, dokona odpowiedniego podziału, zgodnie z dyspozycją strony dokonującej przelew.

Aby zrealizować założenia ustawy banki będą musiały dostosować aplikacje płatnicze do możliwości dokonywania podzielonej płatności. Prawdopodobnie w momencie dokonywania przelewu płacący będzie mógł wybrać, czy dokonuje przelewu w dotychczasowej formie (wówczas skorzysta z obecnych wzorów przelewów i „okienek”) lub przelewu w podzielonej płatności – wówczas otworzy mu się nowe „okno” z pozycjami do wypełnienia. Wśród danych do wypełnienia będzie kwota brutto, wartość VAT, wartość netto, numer faktury i NIP kontrahenta. Wartość brutto i kwota VAT będą mogły być sobie równe – pozwoli to na zapłatę samego VAT-u z faktury.

Mechanizm podzielonej płatności ma dotyczyć wyłącznie rozliczeń między podatnikami VAT. Nie będzie więc dotyczył płatności za usługę bądź dostawę towarów dokonaną przez podatnika VAT na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej (jak również w odwrotnej sytuacji, tj. płatności za usługę bądź dostawę dokonaną przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej na rzecz podatnika VAT). Ponadto warto zauważyć, że mechanizm podzielonej płatności VAT może być stosowany wyłącznie w rozliczeniach realizowanych przelewami i to niezależnie od wysokości należności. Nie będzie więc stosowany przy płatności gotówkowej lub płatności kartą płatniczą lub kredytową.

Mechanizm podzielonej płatności będzie miał wyłącznie zastosowanie do płatności dokonywanych w PLN.

Zachęty do stosowania mechanizmu podzielonej płatności

Zgodnie z obecnym brzemieniem projektu, mechanizm podzielonej płatności nie będzie obowiązkowy, jednak ustawodawca przewidział, szereg zachęt mających przekonać podatników do korzystania z tej formy rozliczenia. Te zachęty są następujące:
• odstąpienie od zasady solidarnej odpowiedzialności, o której mowa w art. 105a ustawy o VAT,
• odstąpienie od nakładania dodatkowego zobowiązania podatkowego (sankcji),
• brak stosowania podwyższonych (do 150% standardowej stawki) odsetek od zaległości podatkowych w VAT,
• przyśpieszony zwrot nadwyżki VAT naliczonego.

1. Odstąpienie od zasady solidarnej odpowiedzialności
W przypadku nabycia towarów określonych w załączniku nr 13 do u.p.t.u., nabywca tych towarów ponosi – zgodnie z art. 105a u.p.t.u. – solidarną odpowiedzialność wraz z dostawcą za ewentualną zaległość podatkową w VAT. Stanowi to wyjątek od zasady, zgodnie z którą odpowiedzialność za prawidłowość rozliczenia VAT i tym samym za uiszczenie zobowiązania podatkowego ponosi podatnik (sprzedawca).

Odpowiedzialność solidarna nie będzie stosowana w stosunku do transakcji, za które nabywca dokona zapłaty stosując mechanizm podzielonej płatności.

2. Odstąpienie od nakładania dodatkowego zobowiązania podatkowego

Zgodnie z obowiązującymi od 1.01.2017 r. przepisami art. 112b-112c ustawy o VAT, w przypadku zidentyfikowania nieprawidłowości w rozliczeniach VAT, organ podatkowy może nałożyć na podatnika dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 20%, 30% bądź 100% wysokości zaniżenia podatkowego (bądź odpowiednio kwoty zawyżenia zwrotu różnicy podatku, zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku do obniżenia podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe).

Dodatkowe zobowiązanie podatkowe nie będzie jednak nakładane na podatnika, w zakresie wynikającym z faktur, za które dokonano płatności w ramach split payment.

3. Brak stosowania podwyższonych odsetek od zaległości podatkowych w VAT
Co do zasady, w przypadku powstania zaległości podatkowej dotyczącej podatku od towarów i usług oraz po spełnieniu kilku innych warunków, wysokość odsetek od zaległości podatkowych może być ustalona według stawki podwyższonej do 150% stawki podstawowej. Wynika to z art. 56b ustawy z 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa – dalej o.p.

Podwyższona stawka procentowej nie będzie jednak miała zastosowania w stosunku do zaległości, powstałej w wyniku złożonej deklaracji podatkowej, o ile kwota podatku naliczonego wykazana w tej deklaracji, przynajmniej w 95% wynika z faktur opłaconych przez podatnika z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Powyższa preferencja nie będzie miała jednak zastosowania jeśli zaległości w podatku VAT przekracza dwukrotność kwoty podatku naliczonego wykazanej w złożonej deklaracji podatkowej.

Przywilejów wymienionych w pkt 1-3 nie stosuje się do podatnika, który wiedział, że faktura zapłacona z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności:

1) została wystawiona przez podmiot nieistniejący;
2) stwierdza czynności, które nie zostały dokonane;
3) podaje kwoty niezgodne z rzeczywistością;
4) potwierdza czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i art. 83 Kodeksu cywilnego.

>4. Korzyść finansowa – obniżenie zobowiązania wpłacanego do urzędu skarbowego

Jeżeli zapłata zobowiązania podatkowego z tytułu podatku następuje w całości z rachunku VAT, w terminie wcześniejszym niż termin określony dla zapłaty podatku, kwotę zobowiązania podatkowego z tytułu podatku do zapłaty można obniżyć o kwotę wyliczoną według wzoru:

S = Z · r · n/360

gdzie:

S – oznacza kwotę, o którą obniża się kwotę zapłaty zobowiązania podatkowego z tytułu podatku,

Z – oznacza kwotę zobowiązania podatkowego z tytułu podatku wynikającą z deklaracji podatkowej przed obniżeniem tego zobowiązania,

r – oznacza stopę referencyjną Narodowego Banku Polskiego obowiązującą na dwa dni robocze przed dniem zapłaty podatku,

n – oznacza liczbę dni od dnia, w którym obciążono rachunek bankowy albo rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, z wyłączeniem tego dnia, do dnia, w którym upływa termin do zapłaty podatku, włącznie z tym dniem.

Kwotę, o którą obniża się kwotę zobowiązania podatkowego z tytułu podatku, zaokrągla się do pełnych złotych.

4. Przyśpieszony zwrot nadwyżki VAT naliczonego

Standardowy termin na zwrot nadwyżki VAT naliczone nad VAT należnym wynosi 60 dni i może on w określonych sytuacjach zostać wydłużony.

Zgodnie natomiast z nowym art. 87 ust. 6a ustawy o VAT, organ podatkowy będzie zobowiązany do zwrotu nadwyżki w terminie 25 dni, jeśli podatnik zawnioskuje o przekazanie tej nadwyżki na dedykowany dla mechanizmu podzielonej płatności rachunek VAT.

—————————————————————————————————————-
W celu uzyskania bliższych informacji odnośnie wyżej poruszonego zagadnienia lub naszej oferty prosimy o kontakt na adres: biuro@meritor.pl lub kom. +48 602 193 716 lub poprzez formularz kontaktowy na naszej stornie internetowej.

CIT – zmiany 2018 r.
|

Jak co roku ustawodawca zadbał o zmianę przepisów podatkowych.

Poniżej krótki opis najistotniejszych moim zdaniem zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2018 roku:

1) wartość początkowa środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – wzrasta z 3.500 zł do 10.000 zł. Nowa wartość dotyczy wszystkich środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oddanych do uzytkowania po 1 stycznia 2018 roku (środki te mogły być nabyte w poprzednim roku lub konstruowane w latach poprzednich);

2) zmiana zasad rozpoznawania odsetek od pożyczek, kredytów – nowe brzmienie art 15c ustawy o CIT. Do kosztów podatkowych nie będą zaliczane odsetki od pożyczek, kredytów, odsetkowa część rat leasingowych, odsetki za nieterminową zapłatę zobowiązań w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza obowiązujący limit czyli 3.000.000 zł w trakcie roku.

Nadwyżka kosztów finansowania dłużnego – jest to kwota, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

Koszty finansowania dłużnego – są to wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej ŚT lub WNiP, opłaty, prowizje, premie, część odsetkowa raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione;

Przychody o charakterze odsetkowym – są to przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego.

Wyłączona z kosztów podatkowych będzie wartość przekraczająca 30% kwoty nadwyżki sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od ŚT i WNiP oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej ŚT lub WNiP.

Dotychczasowe przepisy o cienkiej kapitalizacji wymienione w art 16 ust 1 pkt 60 i 61 stosuje się do odsetek spłacanych do końca 2018 roku.

3) zaliczki na podatek dochodowy w 2018 roku – podatnicy mogą nie wpłacać zaliczki miesięcznej oraz kwartalnej, jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku, nie przekracza 1.000zł. Jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku przekracza 1.000zł, wpłacie podlega różnica pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek wpłaconych od początku roku. Powyższa zasada jest uprawnieniem, a nie obowiązek (podatnicy mogą zatem uiszczać zaliczki na dotychczasowych zasadach).

4) zmiany w zakresie wydatków kwalifikowanych w ramach ulgi na nowe technologie – od stycznia kosztami kwalifikowanymi stają się również wynagrodzenia i składki ZUS wypłacane na podstawie zawartych umów zlecenie i o dzieło. Podwyższono również limit kosztów kwalifikowanych – 30% lub 50% do 100% dla wszystkich podatników, niezależnie od ich wielkości.

5) wyłączenie z kosztów podatkowych kosztów usług niematerialnych nabywanych od podmiotów powiązanych.
Do kosztów podatkowych nie będą zaliczane świadczenia niematerialne poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych lub podmiotów usytuowanych w tzw. rajach podatkowych – w części przekraczającej obowiązujący limit – 3.000.000 zł i jednocześnie przekraczające łącznie w roku podatkowym 5% nadwyżki sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od ŚT i WNiP oraz o wartość odsetek.

Powyższe ograniczenie dotyczy kosztów:
– usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
– wszelkiego rodzaju opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z autorskich lub pokrewnych praw majątkowych, licencji, praw chronionych przepisami Prawa własności przemysłowej oraz know-how;
– koszty przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i SKOK – i, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Nowa regulacja nie ma zastosowania do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem oraz kosztów refakturowanych na kontrahentów.

6) nowy podatek od posiadania nieruchomości
Podatek będzie dotyczył budynków o wartości początkowej przekraczającej 10.000.000zł, w postaci:
– budynku handlowo-usługowego sklasyfikowanego w KŚT jako centrum handlowe, dom towarowy, samodzielny sklep i butik lub pozostały budynek handlowo-usługowy,
– budynku biurowego sklasyfikowanego w KŚT jako budynek biurowy,
z wyjątkiem: budynków, od których zaprzestano dokonywania odpisów amortyzacyjnych na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której były używane, oraz budynków biurowych wykorzystywanych wyłącznie lub w głównym stopniu na własne potrzeby podatnika.

Podstawa opodatkowania to przychód odpowiadający wartości początkowej ŚT ustalanej na pierwszy dzień każdego miesiąca, wynikającej z prowadzonej ewidencji, pomniejszonej o kwotę 10.000.000zł,

Wysokość podatku: 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.
Sposób i termin płatności: obowiązek samodzielnego obliczania i wpłacania podatku za każdy miesiąc w terminie do 20 dnia miesiąca następnego;
Kwota wpłaconego podatku podlega odliczeniu od zaliczki na podatek uiszczanej na zasadach ogólnych (od uzyskanych dochodów w CIT); w przypadku zaliczek kwartalnych odliczeniu podlega podatek obliczony za miesiące przypadające nadany kwartał; podatnicy mogą nie wpłacać podatku od posiadanych budynków, jeżeli jest on niższy od zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za dany miesiąc; kwota uiszczonego i nieodliczonego w trakcie roku podatkowego podatku od posiadanych budynków podlega odliczeniu w zeznaniu rocznym od podatku obliczonego na zasadach ogólnych za rok podatkowy.

7) wyodrębnienie odrębnego źródła dochodów jako zysków kapitałowych
Do zysków kapitałowych zaliczać się będzie:
1) przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:
a) dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
b) przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
c) przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
d) przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
e) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
f) równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
g) dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
h) przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
i) zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
j) wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej – w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
k) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3, Dziennik Ustaw – 16 – Poz. 2175
l) odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
m) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
1) przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki, przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej, przychody spółki dzielonej;
2) przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;
3) inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:
a) przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,
b) przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
4) przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
5) przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
6) przychody:
a) z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4–7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych,
b) z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
c) z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
d) z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a–c,
e) ze zbycia praw, o których mowa w lit. a–c.

Wyodrębnienie nowego źródła dochodów nakłada obowiązek przyporządkowywania ponoszonych kosztów do poszczególnych źródeł dochodu, w tym kosztów o charakterze ogólnym. Obowiązek ten dotyczy również kosztów poniesionych przed 1 stycznia 2018 roku, a rozliczanych jako podatkowe koszty uzyskania przychodu w 2018 roku.
Straty wygenerowane w jednym źródle dochodów nie mogą być kompensowane z dochodami z drugiego źródła.

Jeśli w obu źródłach dochodów podatnik uzyskuje dochód, podstawą opodatkowania jest suma dochodów z obu źródeł dochodów. Stawki podatku nie ulegają zmianie.

—————————————————————————————————————-
W celu uzyskania bliższych informacji odnośnie wyżej poruszonego zagadnienia lub naszej oferty prosimy o kontakt na adres: biuro@meritor.pl lub kom. +48 602 193 716 lub poprzez formularz kontaktowy na naszej stornie internetowej.

Ulga na nowe technologie – zmiany w 2018 roku
|

Od stycznia 2018 roku ulga na nowe technologie będzie jeszcze bardziej korzystniejsza.

O zasadach rozliczania ulgi pisałam już tu: http://meritor.pl/ulga-nowe-technologie.

Od stycznia do wydatków kwalifikowanych będzie można zaliczać również wydatki na pracę współpracowników na podstawie umowy zlecenia i umowy o dzieło. Oznacza to, że większość podmiotów pracujących nad nowymi programami komputerowymi, grami, aplikacjami będą mogli korzystać z ulgi.

Podwyższono również limit kosztów, o które można obniżyć podstawę opodatkowania – będzie to 100% poniesionego wydatku (a nie 30% lub 50% jak dotychczas).

Przypominam, że zaleta ulgi na nowe technologie polega na możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania nawet o 200% poniesionego wydatku a dla podatników mających status centrum badawczo-rozwojowego nawet 250%!

Dodatkowo jest bardzo duża szansa na zmianę sposobu interpretowania przepisu w zakresie zaliczania do wydatków kwalifikowanych kosztów ekspertyz, opinii, usług doradczych, nabytych na potrzeby działalności badawczo- rozwojowej. Obecnie organy podatkowe twierdzą, że muszą to być usługi wykonane przez instytucje naukowe. Ale z takim stanowiskiem nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. W wyroku z 7 listopada 2017 roku, sygn.: I SA/Po 728/17 sąd uznał, że organy podatkowe niewłaściwie interpretują ten przepis, zawężając go wyłącznie do instytucji naukowych.

—————————————————————————————————————-
W celu uzyskania bliższych informacji odnośnie wyżej poruszonego zagadnienia lub naszej oferty prosimy o kontakt na adres: biuro@meritor.pl lub kom. +48 602 193 716 lub poprzez formularz kontaktowy na naszej stornie internetowej.

Zmiany w podatkach dochodowych od stycznia 2018 roku
|

Od stycznia 2018 roku podatników czekają kolejne zmiany w zakresie podatków dochodowych. Niektóre z nich są korzystne.

Zarówno podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, jak i podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzący działalność gospodarczą nie będą musieli wpłacać zaliczek na podatek w trakcie roku, jeśli wartość zaliczki będzie niższa niż 1.000 zł. Ponieważ podatek kalkuluje się narastająco, obowiązek zapłaty pierwszej zaliczki powstanie dopiero za miesiąc, w którym kwota podatku przewyższy 1.000 zł. Ta zmiana może oznaczać, że osiągając niewielkie przychody, konieczność zapłaty zaliczki może powstać tylko kilka razy w roku.

Ustawodawca zdecydował się również podwyższyć kwoty wolne od podatku m.in z tytułu:
– wygranych w konkurach – jednorazowa wartość nagrody z 680 zł na 1.000 zł;

– dopłat do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18:
a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – zwolniona z opodatkowania jest cała kwota niezależnie od jej wysokości,
b) innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.000 zł (było 760 zł);

– wartość świadczeń rzeczowych oraz świadczeń pieniężnych, otrzymywanych przez pracowników a sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych – łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł (było 380 zł); rzeczowymi świadczeniami nie są nadal bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi;

– zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci:
a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – zwolnione są wszystkie otrzymane świadczenia niezależnie od ich wysokości,
b) otrzymane z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6000 zł.

Ustawodawca zdecydował się również zaktualizować kwotę, od której rozpoznaje się środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne – od stycznia będzie wynosił 10.000 zł, a nie 3.500 zł.

O wszystkich powyższych zmianach jak i wielu innych, które wchodzą w życie, informujemy naszych Klientów na bieżąco. Zapraszamy do kontaktu.

—————————————————————————————————————-
W celu uzyskania bliższych informacji odnośnie wyżej poruszonego zagadnienia lub naszej oferty prosimy o kontakt na adres: biuro@meritor.pl lub kom. +48 602 193 716 lub poprzez formularz kontaktowy na naszej stornie internetowej.

Zasady opodatkowania najmu lokali
|

Coraz powszechniejszym sposobem na życie i pozyskiwanie dodatkowych środków pieniężnych jest najem mieszkań i lokali użytkowych.

Jak każdy uzyskiwany dochód podlega opodatkowaniu. Można wybrać 2 alternatywne metody opodatkowania:
 a) na zasadach ogólnych – opodatkowane stawką 18% lub 32%, lub
 b) podatkiem zryczałtowanym – stawka 8% i 12,5%

Pierwsza z metod polega na ustaleniu uzyskiwanych dochodów z najmu i opodatkowaniu ich na zasadach ogólnych, w źródle przychodów „najem”. Jako przychód wykazuje się należne kwoty za najem. Natomiast kosztami uzyskania przychodu są wszystkie wydatki ponoszone na utrzymanie mieszkania (czynsz płacony do spółdzielni lub wspólnoty, fundusz remontowy), wydatki na wyposażenie mieszkania, remonty. Samo mieszkanie można amortyzować, a odpisy amortyzacyjne pomniejszą podstawę opodatkowania. Jeśli lokal został nabyty na kredyt, odsetki płacone do banku również pomniejszają podstawę opodatkowania.
Stosując tę metodę podatnik powinien prowadzić ewidencję uzyskiwanych przychodów i kosztów. Może to być ewidencja w pliku Excel – ustawodawca nie sprecyzował jej formy. Ponoszone wydatki powinny być dokumentowane fakturami, dokumentami ustalającymi wysokość czynszu ze spółdzielni lub wspólnoty, dowodami wpłat.

Druga metoda opodatkowania jest formą uproszczoną. O jej wyborze należy powiadomić urząd skarbowy przed upływem terminu do wpłaty pierwszej zaliczki na podatek lub do 20 stycznia nowego roku (jeśli zmiana opodatkowania ma nastąpić od nowego roku a podatnik uzyskiwał już dochody z najmu).
Podatek liczy się od uzyskiwanych przychodów (faktycznie otrzymanych) i od stycznia 2018 roku wynosi 8,5% do wysokości przychodów nieprzekraczających 100.000 zł oraz 12,5% dla przychodów powyżej tej kwoty.
W metodzie uproszczonej nie wykazuje się kosztów uzyskania przychodu.

Należy pamiętać, że niezależnie którą metodę wybierzemy, istnieje obowiązek wpłaty zaliczek na podatek w trakcie roku – do 20 dnia kolejnego miesiąca.

—————————————————————————————————————-
W celu uzyskania bliższych informacji odnośnie wyżej poruszonego zagadnienia lub naszej oferty prosimy o kontakt na adres: biuro@meritor.pl lub kom. +48 602 193 716 lub poprzez formularz kontaktowy na naszej stornie internetowej.

Stary samochód w firmie, jak się go „pozbyć” ?
|

Jak „pozbyć się” używanego auta, które zostało wcześniej przekazane na cele prowadzonej działalności gospodarczej i zostało wprowadzone do Ewidencji Środków Trwałych ?

Każdy z poniższych wariantów, należy szczegółowo przeanalizować w zakresie możliwości zastosowania w indywidualnej sytuacji podatnika.

Wariant I – SPRZEDAŻ samochodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej:

Podatek dochodowy:
Przychód ze sprzedaży samochodu osobowego będącego środkiem trwałym będzie stanowić przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, jednak do kosztów podatkowych możemy zaliczyć niezamortyzowaną wartość samochodu. Sprzedaż samochodu osobowego na rzecz osoby fizycznej lub innej firmy należy udokumentować fakturą.
Czyli,
Cena sprzedaży: 30.000 zł + 6.900 zł (Vat 23%)
Niezamortyzowana wartość samochodu: 10.000 zł
Zysk na transakcji: 20.000 zł

Co z podatkiem VAT:
Jeśli samochód był wykorzystywany w działalności Zwolnionej z VAT, tzw. ZW, to sprzedaż samochodu również jest zwolniona z VAT.

Jeśli jednak jesteś vatowcem, to istnieją 2 możliwości opodatkowania tej transakcji podatkiem VAT:
– jako zwykła sprzedaż ze stawką 23% – wówczas uzgodniona cena sprzedaży zawiera już w sobie VAT.

Jeśli podatnik miał prawo odliczyć Vat naliczony od faktury zakupu samochodu, a sprzedaż ma miejsce w ciągu 60 miesięcy od nabycia samochodu, należy pamiętać o korekcie Vat naliczonego od zakupu samochodu. Jeśli samochód miał wartość nie większą niż 15.000 zł, okres korekty wynosi tylko 12 miesięcy.

lub
– jako sprzedaż VAT marża – podatek VAT nalicza się od marży uzyskiwanej na sprzedaży samochodów. Np. jeśli cena sprzedaży wyniesie 30.000 zł a cena jego zakupu 25.000 zł to marża wynosi 5.000 i zawiera w sobie 23% VAT-u. Zastosowanie VAT marża jest możliwe jeśli samochód został nabyty od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub osoby prawnej niezarejestrowanej na VAT lub jeśli transakcja nabycia tego pojazdu była zwolniona z VAT.
Jako wartość nabycia można przyjąć wartość początkową przyjętą do ewidencji. Jeśli marża będzie ujemna, podatku nie odprowadza się do urzędu.
Faktura dokumentująca sprzedaż w systemie VAT MARŻA musi być oznaczona napisem „VAT-marża towary używane”

Samochód może również zostać sprzedany jako WRAK do punktu zajmującego się demontażem starych pojazdów. W takiej sytuacji, o ile nabywca będzie czynnym podatnikiem VAT, sprzedaż jest opodatkowana w ramach tzw. odwrotnego obciążenia. Sprzedający wystawia fakturę bez naliczania podatku VAT, w miejsce stawki wpisuje „np.” czyli sprzedaż nie podlega opodatkowaniu a na fakturze umieszcza napis „odwrotne obciążenie”. Podatek VAT rozlicza nabywca pojazdu.

Wariant II – WYCOFANIE samochodu do majątku prywatnego (dotyczy tylko działalności gospodarczej):

Podatek dochodowy:
Przekazanie składników majątku na cele osobiste nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Innymi słowy – nie trzeba płacić podatku dochodowego w związku z przekazaniem samochodu do majątku prywatnego. Jednak późniejsza sprzedaż samochodu, który w przeszłości stanowił środek trwały w firmie, powoduje powstanie przychodu w okresie 6 LAT od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu wycofania samochodu z działalności. W takim przypadku, nawet osoba, która już nie prowadzi działalności gospodarczej musi wykazać przychód z działalności gospodarczej – ma także prawo wykazać koszty (w postaci niezamortyzowanej części wartości samochodu). Rozliczenie sprzedaży wykazuje się w zeznaniu rocznym.

Aby dokonać przekazania samochodu do majątku prywatnego wystarczy sporządzić odpowiednie oświadczenie lub po prostu zapisać mówiącą o tym adnotację w ewidencji środków trwałych, zaznaczając jednocześnie datę przekazania.

Podatek VAT:
W przypadku gdy na moment nabycia samochodu do działalności gospodarczej podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego (np. gdy samochód był nabyty przez osobę fizyczną nieprowadzącą wówczas działalności gospodarczej, a dopiero potem wprowadzony do działalności gospodarczej) to na powrót przekazanie samochodu do majątku prywatnego a później jego sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wariant III – DAROWIZNA:

Podatek od spadków i darowizn:
Samochód z którego już nie będzie się korzystać w działalności gospodarczej, można przekazać jako darowiznę członkowi bliskiej rodziny, lub osobie niespokrewnionej. Darowizna taka może być zwolniona od podatku od spadków i darowizn, oczywiście do ustawowych limitów.

Podatek dochodowy:
Jeżeli osoba obdarowana następnie sprzeda samochód po upływie 6 MIESIĘCY od uzyskania go w formie darowizny, to przychód ze sprzedaży nie podlega opodatkowaniu.

Podatek VAT:
Nie podlega opodatkowaniu jeśli na moment nabycia samochodu zbywającemu nie przysługiwało prawo do odliczania VAT. Jeśli takie prawo przysługiwało, darowizna jest nieodpłatnym przekazaniem zrównanym ze sprzedażą i trzeba naliczyć VAT należny.

—————————————————————————————————————-
W celu uzyskania bliższych informacji odnośnie wyżej poruszonego zagadnienia lub naszej oferty prosimy o kontakt na adres: biuro@meritor.pl lub kom. +48 602 193 716 lub poprzez formularz kontaktowy na naszej stornie internetowej.