1

Kapitał na start

Pytanie o to skąd pozyskać pieniądze na rozpoczęcie swojego biznesu, z pewnością nie jednemu przyszłemu przedsiębiorcy nie daje spać po nocach.
DOTACJA Z UNII EUROPEJSKIEJ DZIAŁANIE 6.2.

Osoby chcące rozpocząć prowadzenie własnej firmy mogą ubiegać się o kwotę do 40 000 zł.
Wsparcie jest pomocą bezzwrotną, pod warunkiem że przedsiębiorstwo przetrwa na rynku rok. Przedsiębiorca, który założy firmę za środki z UE, może również przez pół roku otrzymywać tzw. wsparcie pomostowe w wysokości nieprzekraczającej kwoty płacy minimalnej.
DLA KOGO?
O dotację na rozpoczęcie działalności gospodarczej może starać się osoba fizyczna która:
1.Nie miała zarejestrowanej działalności gospodarczej w okresie 12 miesięcy poprzedzających przystąpienie do projektu ani nie posiadała zaległości w zapłacie podatków lub składek ubezpieczenia społecznego.
2. Nie toczy się przeciwko niej postępowanie sądowe, administracyjne albo egzekucyjne dotyczące niespłaconych zobowiązań.
3. O wsparcie nie mogą się ubiegać osoby spokrewnione z pośrednikiem wypłacającym dotacje, jego pracownikami oraz zewnętrznymi ekspertami.

Wsparcie kierowane jest głównie do:
1. Osób długotrwale bezrobotnych, czyli pozostających bez zatrudnienia przez co najmniej 12 kolejnych miesięcy w ciągu dwóch lat przed przystąpieniem do projektu,
2. Mających trudności z wejściem lub utrzymaniem się na rynku pracy, a zwłaszcza kobiety powracające lub wchodzące po raz pierwszy na rynek pracy po przerwie spowodowanej urodzeniem i wychowaniem dzieci,
3. Osób do 25 lat i po 45. roku życia,
4. Niepełnosprawnych,
5. Mieszkańców gmin wiejskich i wiejsko-miejskich oraz miast do 25 tys. mieszkańców.

Status zawodowy osoby ubiegającej się o dotację jest nie istotny, o ile realizator projektu zdecyduje inaczej.

JAK UBIEGAĆ SIĘ O DOTACJĘ UNIJNĄ?
Aby uzyskać dofinansowanie w ramach Działania 6.2 należy wziąć udział w projekcie realizowanym przez jednego z tzw. operatorów. Operatorami są instytucje, które otrzymały na ten cel unijne środki. Rekrutacja przeprowadzana jest na podstawie przesłanych operatorowi wniosków aplikacyjnych.

Listy lokalnych operatorów zamieszczają na swoich stronach internetowych Urzędy Pracy lub Urzędy Marszałkowskie.

DOTACJA Z POWIATOWEGO URZĘDU PRACY.

Dotacje przyznawane są jednorazowo ze środków Funduszu Pracy w wysokości nie przekraczającej sześciokrotności przeciętnego wynagrodzenia.

KTO MOŻE UZYSKAĆ DOTACJĘ?
Osoba bezrobotna zamierzająca podjąć działalność gospodarczą, która:
1. Nie prowadziła działalności gospodarczej w okresie 12 miesięcy przed złożeniem wniosku o dotację,
2. Bez uzasadnienia nie odmówiła propozycji pracy, stażu lub szkolenia z PUP w okresie 12 miesięcy przed złożeniem wniosku o dotację,
3. Nie korzystała z innych źródeł dofinansowania z Funduszu Pracy,
4. Nie była karana za przestępstwa gospodarcze w okresie 2 lat przed złożeniem wniosku o dotację,
5. Złożyła prawidłowo oraz kompletnie sporządzony wniosek o dotację wraz ze wszystkimi wymaganymi dokumentami.

NA CO MOŻNA PRZEZNACZYĆ DOTĄCJĘ?
Całość środków z dotacji można spożytkować na zakup środków trwałych. W szczególności na zakup:
1.Urządzeń i maszyn,
2.Materiałów i towarów, jednak nie przekraczając 30% kwoty z dotacji,
3.Remont pomieszczenia, jednak nie przekraczając 10% kwoty z dotacji,
4.Usług i materiałów reklamowych (można przeznaczyć środki na stworzenie identyfikacji wizualnej firmy, zaprojektowanie nowoczesnego loga, zaprojektowanie profesjonalnej strony internetowej itp.),
5.Pomoc prawną, konsultacje i doradztwo(również z zakresu uzyskania dotacji),
6.Pozyskanie lokalu,
7.Opłatę wpisowego lub wkładu do spółdzielni socjalnej.

Środków otrzymanych z dotacji nie można przeznaczyć na:
1. Podjęcie działalności w formie spółki,
2. Działalność sezonową,
3. Leasing maszyn, urządzeń i pojazdów oraz opłaty dzierżawne związane z wynajmem lokalu,
4. Zakup ziemi,
5. Opłaty skarbowe i administracyjne, podatki oraz koncesje,
6. Wynagrodzenia, składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy.




Formy prowadzenia działalności gospodarczej

Podjęcie decyzji o wyborze formy prawnej prowadzenia działalności gospodarczej wiąże się z koniecznością analizy ich zalet i wad. Dokonując wyboru należy więc mieć na uwadze:

1. Procedurę rejestracji.
2. Zasady odpowiedzialności za zobowiązania.
3. Sposób rozliczania się z fiskusem.
4. Wysokość posiadanych zasobów finansowych.
5. Działalność prowadzona w formie spółki czy też nie.

Poniżej prezentujemy krótkie charakterystyki form prowadzenia działalności gospodarczej.

Jednoosobowa działalność gospodarcza

1. Działalność na niewielką skalę, która opierać się będzie głównie na pracy własnej jednego właściciela, będącego osobą fizyczną.
2. Umożliwia przedsiębiorcy samodzielne działanie i zarządzanie.
3. Jasny podział praw i obowiązków, łatwość wprowadzania zmian związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa.
4. Niewysokie koszty rejestracji i prowadzenia działalności oraz łatwość rozliczeń księgowo-podatkowych.
5. Przedsiębiorstwo jest prowadzone i reprezentowane przez właściciela. Właściciel odpowiada za wszelkie zobowiązania przedsiębiorstwa majątkiem firmy oraz całym majątkiem osobistym.
6. Wadą tej formy prowadzenia działalności jest uzależnienie jej rozwoju od jednej osoby, oraz trudność w zbudowaniu większej struktury organizacyjnej.

Spółka cywilna

Zawierając umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego, w szczególności poprzez wniesienie wkładu. Umowa spółki powinna zostać zawarta na piśmie dla celów dowodowych. Istotą spółki cywilnej jest stałość jej składu osobowego, czyli wystąpienie wspólnika ze Spółki powoduje jej rozwiązanie. Wspólnik nie może rozporządzać udziałem w majątku wspólnym.
1. Spółka nie stanowi samodzielnego podmiotu prawa, podmiotami prawa pozostają wspólnicy spółki cywilnej.
2. Spółka cywilna nie ma własnego mienia – nabywane prawa i zaciągane zobowiązania wchodzą do wspólnego majątku wspólników. Także wspólnicy, nie spółka, prowadzą ewentualne przedsiębiorstwo.
3. Założenie spółki następuje poprzez zawarcie umowy spółki oraz uzyskanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Nie jest to skomplikowane, ani drogie.
4. Zaletami tej formy prowadzenia działalności gospodarczej są proste procedury, zaangażowanie wszystkich wspólników.
5. Procedury księgowo-podatkowe są takie same jak przy jednoosobowej działalności gospodarczej.
6. Główną wadą jest osobista odpowiedzialność wspólników za zobowiązania spółki.

Spółka jawna

Spółka jawna jest spółką osobową, której zasady funkcjonowania regulowane są w Kodeksie Spółek Handlowych.
1. Umowa spółki musi być sporządzona w formie pisemnej.
2. Spółka jawna podlega wpisowi do KRS.
3. Brak wymogu posiadania minimalnego kapitału zakładowego.
4. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką.
5. Każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki jawnej bez dodatkowego wynagrodzenia.
6. Umową spółki albo późniejszą uchwałą wspólników można powierzyć prowadzenia spraw spółki jednemu lub kilku wspólnikom.

Spółka partnerska

1. Spółka partnerska jest spółką osobową prawa handlowego i podlega wpisowi do KRS.
2. Spółka tworzona jest przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą. Nie można założyć Spółki partmnerskiej w innym celu niż wykonywanie wolnego zawodu.
3. Partnerami w Spółce partnerskiej mogą być tylko osoby fizyczne, wykonujące określone w kodeksie spółek prawa handlowego wolne zawody, np. adwokata, aptekarza, architekta, księgowego, lekarza, pielęgniarki, radcy prawnego, rzecznika patentowego, tłumacza przysięgłego.
4. Specyficzną cechą tej spółki jest możliwość ustanowienia zarządu, identycznego jak w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka komandytowa i komandytowo-akcyjna

Spółki te są coraz częściej wykorzystywanymi formami prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.
1. Spółka komandytowa jest to spółka osobową prawa handlowego, mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą.
2. Spółka podlega wpisowi do KRS.
2. Umowa spółki musi być sporządzona w formie aktu notarialnego.
3. Za zobowiązania spółki komandytowej wobec wierzycieli odpowiada w sposób nieograniczony co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz), może to być Sp. z o.o., a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusz) jest ograniczona do wysokości określonej w umowie kwoty tzw. sumy komandytowej, może być to osoba fizyczna.
2. W przypadku spółki komandytowo-akcyjnej co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem – nie występuje w tej formie komandytariusz.
3. Komplementariusz odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem oraz reprezentuje spółkę.
4. Akcjonariusz nie odpowiada za zobowiązania spółki.

Spółka z ograniczona odpowiedzialnością

1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być utworzona przez jedną albo więcej osób w każdym celu prawnie dopuszczalnym.
2. Podlega wpisowi do KRS i posiada osobowość prawną.
3. Umowa takiej spółki musi być zawarta w formie aktu notarialnego.
4. Kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co najmniej 5.000 złotych.
5. Za zobowiązania spółki odpowiada ona sama – jako osoba prawna – całym swoim majątkiem. Wspólnicy nie odpowiadają za zobowiązania spółki. Za zobowiązania spółki mogą dopowiadać solidarnie członkowie zarządu, ale tylko wtedy, gdy egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna.
6. Spółkę reprezentuje oraz prowadzi jej sprawy zarząd. Do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona.
7. Do wad prowadzenia działalności w formie Spółki zalicza się stosunkowo skomlikowany sposób rejestracji i koszty założenia około 2.500 zł, dla Spółki z minimalnym kapitałem zakładowym. Czas rejestracji od momentu podpisania umowy spółki do otrzymania NIP może trawać nawet 2 miesiące. Skomplikowany i kosztowny proces likwidacji Sp. z o.o.
8. Konieczność prowadzenie pełnej księgowości.

Spółka akcyjna

Spółka akcyjna to najbardziej złożona forma spółki prawa handlowego. Przeznaczona jest do prowadzenia średnich i dużych przedsiębiorstw. Zawiązać spółkę akcyjną może jedna albo więcej osób.
1. Statut spółki akcyjnej musi być sporządzony w formie aktu notarialnego.
2. Kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co najmniej 100.000 złotych. Kapitał zakładowy spółki akcyjnej dzieli się na akcje o równej wartości nominalnej.
3. Za zobowiązania spółki akcyjnej odpowiada spółka całym swoim majątkiem.
4. Spółkę reprezentuje oraz prowadzi jej sprawy zarząd. Członków zarządu powołuje i odwołuje rada nadzorcza, która jednocześnie sprawuje kontrolę nad działalnością zarządu.
5. W Spółce Akcyjnej funkcjonuje także walne zgromadzenie akcjonariuszy.
6. Główną zaletą jest możliwość pozyskiwania kapitału na rynku kapitałowym poprzez emisję akcji czy obligacji.
7. Wadą tej formy prowadzenia działalności są: kosztowny i czasochłonny proces rejestracji. Obowiązek prowadzenia pełnej księgowości.




Dokumentacja cen transferowych

Podatnik podatku dochodowego zawierający transakcje z podmiotem krajowym lub podmiotem zagranicznym powiązanym z tym podatnikiem, gdy wartość ww. transakcji przekracza określone w ustawie limity, ma obowiązek sporządzenia odpowiedniej dokumentacji cen transferowych.

Obowiązek przedstawienia dokumentacji dotyczy transakcji, w których wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona łączna kwota (lub jej równowartość) wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość: 100 tys. euro – jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20 proc. kapitału zakładowego (określonego tak jak dla potrzeb tzw. niedostatecznej kapitalizacji); 30 tys. euro – w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo 50 tys. euro – w pozostałych przypadkach. Obowiązek sporządzenia dokumentacji obejmuje też transakcję, w związku z którą zapłata należności dokonywana jest na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 tys. euro.

Ustawodawca nie określił urzędowego wzoru dokumentacji podatkowej, wskazał jedynie jej konieczne elementy, które mają określać:.

Ustawodawca nie wprowadził szczegółowych zasad prezentacji powyższych informacji, pozostawiając w tym zakresie swobodę podatnikowi. Jednak dokumentacja ma uzasadniać poziom przyjętej ceny transferowej. Dokumentacja spełnia funkcję informacyjną i ma ułatwić organom podatkowym lub organom kontroli skarbowej sprawdzenie osiągniętych przez podatnika dochodów i ustalenia ich na poziomie rynkowym.
Sankcją za nieprzedstawienie dokumentacji na żądanie organów podatkowych w ciągu siedmiu dni od dnia doręczenia żądania jest możliwość zastosowania 50-proc. stawki podatku dochodowego w odniesieniu do określonej zaległości związanej z ustaleniem cen przez podmioty powiązane odbiegających od rynkowych. Krótki termin ustawowy na sporządzenie dokumentacji powoduje w praktyce konieczność sporządzania jej z wyprzedzeniem najczęściej w terminie sporządzenia zeznania za rok podatkowy.